بخش هایی از فرمان علی (ع) به مالک اشتر

·  ای مالک، از خشم ملت بترس که نمونه ای از خشم خداوند قهار است.

·  اجتماعات اسلام را محترم دار و تا حدودی که با مصالح دولت تماس پیدا نکند از مجامع عمومی جلوگیری مکن، زیرا این اجتماعات، ملت را به وحدت کلمه نزدیک کند و عظمت و اتفاق و اتحاد را در چشم ملت جلوه گر سازد.

·  اگر روزی در طی انجام وظیفه به اشتباه پای از حدود حق بیرون گذاری و ملت مصر از لغزش تو آگاه شوند، بر خطای خود اعتراف کن و در مسجد صلای عام در ده و بی پروا از جامعه پوزش بخواه.

·  وه که چه شرم آور است بت پرستان بر عهد خود وفا کنند و خداشناسان با آن تعلیمات گرامی و محکم که از قرآن مجید و پیغمبر محبوب خود گرفته اند، فریبکار و دروغ زن جلوه نمایند.

·  ای مالک، از ریختن خون های ناحق سخت بر حذر باش. هیچ ستمی به قدر خونی که به ناسزا بر خاک ریخته شود، در نزد خدا، بزرگ و خشم آور نیست.

·  در روز رستاخیز، نخستین محاکمه ای که در محضر عدل الهی پیش می آید موضوع خون هایی است که به زمین ریخته شده است.

·  در قرآن مجید می فرماید :« هرکس که انسانی را بی گناه بکشد آنچنانست که عموم فرزندان آدم را کشته است.»

·  ای مالک، تو هرکه هستی برای مسلمانان افزون از خدمتگزاری نخواهی بود، به هرکه هر چیز وعده کردی، در موعد مقرر وفا کن. زیرا خداوند، خلف وعده را سخت دشمن می دارد، آنجا که در قرآن مجید می فرماید: «اینکه بگویید و نکنید، سخت خدا را به خشم می آورد.»